Pytania i odpowiedzi

Zasoby to wartości, które posiadasz i z których możesz korzystać. Np. zdrowie, wykształcenie, znajomi, pieniądze, praca, umiejętności społeczne, cechy charakteru, nieruchomości, wiedza, wrażliwość, doświadczenie życiowe, otwartość na korzystanie z pomocy…. i tak dalej. Jakie są Twoje zasoby?

Twoja preferowana przyszłość to po prostu to, jak chcesz, żeby potoczyły się losy Twojego życia. Czy marzysz o tym od czasu do czasu?

Ja zwykle używam słowa „empatia” na określenie stanu głębokiego zrozumienia kondycji rozmówcy bez popadania w odczuwanie tego samego, co on, a „współczucie” na określenie wpadnięcia w ten sam stan emocjonalny, co rozmówca – i w tym przypadku nie ma możliwości terapeutycznego pomagania mu / jej.

Istnieją jednak osoby i wydawnictwa używające tych słów odwrotnie. Np. W książce „Homo Sapiens” Rutgera Bregmana za sprawą takiego a nie innego tłumaczenia jest tak właśnie. Nie zmienia to faktu, że książka jest wspaniała i bardzo ją polecam!

Mediacje NVC mają bardzo podobne lub wręcz takie same założenia, jak mediacje klasyczne: są to wartości takie, jak szacunek, bezstronność, poufność, równowaga stron, docieranie do potrzeb, rozwiązanie korzystne dla obu stron. Różnią się zasadniczo tym, jak te postulaty są realizowane w praktyce.

Mimo deklarowanych wartości doświadczenie zwykłej mediacji i mediacji w duchu NVC znacząco różnią się od siebie.

Prowadzę mediacje w duchu NVC.

Nie stosuję żadnego rodzaju manipulacji czy też presji, aby strony podpisały ugodę, ani nie namawiam do podpisania ugody, która nie jest zaakceptowana przez którąkolwiek ze stron.

Istnieją konkretne metody, którymi posługuję się, żeby zachować uważność wobec zmieniających się z chwili na chwilę uczuć uczestniczek/ków, i wobec stojących za tymi uczuciami potrzeb. Traktuję je jako drogowskazy i pomagam uczestnikowi mediacji nazwać je, a drugiej stronie – usłyszeć.

Dbam o siebie poprzez superwizje i sesje empatyczne, tak aby być w stanie nie oceniać i zachowywać prawdziwą bezstronność w trakcie mediacji.

Jako, że chcę być szczerze obecna w procesie, sama także wyrażam swoje aktualne uczucia i potrzeby związane z mediacją, jeśli przysłuży się to budowaniu naszej relacji i wzajemnego zaufania.

Podczas mediacji NVC kieruję się ciekawością i empatią, a także pozostawiam stronom całkowicie wolne pole w kwestii wyboru konkretnego rozwiązania wierząc, że jesteście najbardziej kompetentnymi osobami w tym, co jest dla Was najlepsze i co Wam będzie służyło.

Moja odpowiedź brzmi: tak, w zasadzie wszystkie konflikty, łącznie z konfliktami wartości, które czasem bywają określane jako niemediowalne. Metoda, którą stosuję zakłada, że za każdym działaniem człowieka stoją jego potrzeby.

Dotarcie do nich i nazwanie ich zmienia postać rzeczy, nawet kiedy chodzi o konflikt wartości, o czym można się przekonać podczas mediacji.

Ciekawostką jest, że metodą NVC można prowadzić także mediacje konfliktu wewnętrznego. Takie sesje są możliwe podczas konsultacji indywidualnych.

Nie. Mediacje w nurcie NVC uprawdopodabniają znalezienie kontaktu i porozumienia między stronami. Mediatorka stwarza sprzyjające warunki ku temu. Czy i jakie wspólne rozwiązanie zostanie znalezione – to zależy od uczestników.

To stworzona przez Marshalla Rosenberga metoda odzyskiwania bliskości z bliskimi i porozumienia z osobami, które spotykamy w życiu.

Kliknij tutaj żeby zobaczyć nagranie wykładu twórcy Porozumienia bez Przemocy.

Marshall Rosenberg wybrał symbole żyrafy i szakala do zobrazowania sposobu komunikacji, który sprzyja, i który nie sprzyja porozumiewaniu się oraz budowaniu bliskości.

Język żyrafy to język, w którym komunikujemy fakty, uczucia, potrzeby oraz prosimy. Język szakala to język ocen, strategii, porównań, interpretacji oraz żądań. Czasem się przydaje, lecz kiedy naprawdę zależy nam na dojściu do harmonii wewnętrznej lub na relacji z drugą osobą, warto mówić żyrafim.

Kiedy prowadzę mediacje w duchu NVC, to tak, jakbym tłumaczyła z szakalego na żyrafi.

Non-violent Communication, czyli Porozumienie bez Przemocy, a właściwie Komunikacja bez Przemocy to także nowe spojrzenie na to, jak się traktuje samą siebie, samego siebie.

Nie. Porozumienie bez Przemocy jest dla wszystkich, którzy chcą.

Fakt, że w nazwie tej metody występuje słowo „przemoc” nie oznacza nic ponad to, że Marshall Rosenberg uważa niektóre sposoby zwracania się do kogoś lub zachowania za przemoc, np. obrażanie się i uporczywe milczenie, ocenianie, karząca reakcja na odmowę (tj. żądania zamiast próśb) i inne.

Nie prowadzi się mediacji, jeśli któraś z osób jest zastraszona:
w przypadku, kiedy jedna strona doświadcza przemocy ze strony drugiej osoby – mediacja między nimi nie jest odpowiednią metodą na znalezienie rozwiązania. W takim przypadku należy poprosić o pomoc, rozważyć izolację stron i konsultację z terapeutą lub ewentualnie zgłosić ten fakt na Policję.
Jeśli między tymi osobami istniała przemoc dawno w przeszłości, a osoba, która to przetrwała nie ma związanej z tym, aktywnej traumy, wtedy można przeprowadzić mediacje.
Mediacje między osobami, które są w relacji władzy (np. szef i zależna od niego pracowniczka) są kontrowersyjne, wg mnie nie są możliwe.

Nie prowadzi się również mediacji z osobą w żałobie.

Aby odpowiedzieć sobie na to pytanie możesz rozwiązać np. ten test.

UWAGA! Przemoc jest procesem, który postępuje.

Jeśli teraz formą przemocy jest zachowanie pasywno-agresywne, zawstydzanie Cię przy ludziach, podcinanie skrzydeł, okłamywanie, blokowanie przejścia w drzwiach, wymuszanie seksu przez zawstydzanie lub wydzielanie pieniędzy, za jakiś czas ta forma zapewne przybierze na sile, może pojawić się więcej siły fizycznej i manipulacji oraz ostrych słów i zachowań które zagrażają Ci fizycznie.
Ofiary często wplątują się w sytuację przemocy nikomu o tym nie mówiąc – np. ze wstydu, lub dlatego, że okresy złe są przeplatane okresami „miodowymi”.

Warto nazwać przemoc po imieniu i wyznaczyć jasne granice swojej wolności i godności osobistej, nawet jeśli jest to pierwszy przejaw przemocy wobec Ciebie, nawet jeśli oceniasz go jako „lekki”.

Przede wszystkim powiedz o tym komuś, kto Cię zrozumie i stanie po Twojej stronie. Jeśli nie masz takiej osoby wśród bliskich, skorzystaj z oferty organizacji pomocowych, feministycznych, Niebieskiej Linii lub psychoterapeuty dostępnego na NFZ lub prywatnie w Twojej okolicy i spotkaj się z osobą, której będziesz mogła (mógł) wszystko opowiedzieć. Skonsultuj swoje pomysły na wyjście z sytuacji. Razem ustalcie plan działania. Przeczytaj „Moją siłę” Justyny Moraczewskiej.Obejrzyj TEDa „Różnica pomiędzy zdrową a toksyczną miłością” Katie Hood.

Aby mediacja mogła się rozpocząć potrzebna jest pewność, że taka jest intencja obu stron.

Pierwszym krokiem, czasem trudnym ale niezbędnym jest samodzielne zaproponowanie drugiej stronie próby znalezienia rozwiązania korzystnego dla obu stron podczas mediacji i otrzymanie twierdzącej odpowiedzi. Forma jest obojętna: telefon, e-mail, prywatny list na papierze czy też oficjalna propozycja za pośrednictwem adwokata, członka rodziny albo przyjaciela. Jest także potrzeba wyboru konkretnej mediatorki lub mediatora tak, aby obie strony wstępnie zaakceptowały tę osobę.

Wtedy można zacząć szukać terminu i na tym etapie mediatorka może przejąć korespondencję z drugą stroną, aby ustalić termin premediacji (indywidualnie), oraz pierwszego wspólnego spotkania mediacyjnego.

Kliknij tutaj , jeśli chcesz zostawić swoją opinię w Google (zalecane).

Kliknij tutaj , jeśli chcesz zostawić swoją opinię na portalu „Znany Lekarz”.

Proszę o przysyłanie opisów wrażeń i opinii na adres: [email protected], bardzo chętnie je czytam i odpowiadam na nie, a także, jeśli tak uzgodnimy, publikuję. Alternatywnie można zostawić opinię na portalu znanylekarz.pl.

• Domyślnie wszystkie sesje są poufne.
• Nikt nie nagrywa sesji. Po uzgodnieniu tego z drugą stroną można robić notatki.
• Sesje są dobrowolne na każdym etapie dla wszystkich stron łącznie z mediatorką, terapeutką par.
• Mediatorka, terapeutka par jest neutralna i bezstronna.
• Za to, czy dojdzie do porozumienia lub podpisania ugody odpowiedzialni są klienci.
• Jeśli istnieje sprawa sądowa, mediatorka nie zeznaje w Sądzie po żadnej stronie.
• Sesję można odwołać do 48h przed jej terminem. Za umówioną i nieodwołaną na czas sesję należy zapłacić. Nieodwołane sesje przepadają. Terapeutka może zaproponować termin zastępczy w granicach możliwości i może się zdarzyć, że takiego terminu nie będzie.
• Sesja trwa 50 minut jeśli zacznie się o czasie: spóźnienie klientki lub klienta nie przesuwa momentu jej zakończenia.
• Regulamin dostępny na podstronie „Regulamin” wraz z polityką prywatności.
• Ceny sesji podane są w dziale Oferta.
• Zapisy i płatności odbywają się on-line poprzez tę stronę internetową po kliknięciu zielonego przycisku „wolne terminy” lub „zarezerwuj termin”. Można zapłacić kartą lub Blikiem.

Skrót w formie 1-minutowego filmiku.