Mediacje można prowadzić w każdym przypadku różnicy zdań, przy jednoczesnej chęci dojścia do wspólnej decyzji – czyli wtedy, kiedy potrzebujemy zadbać o swoje potrzeby, a jednocześnie chcemy też wziąć pod uwagę potrzeby drugiej strony. Można też traktować mediacje NVC jako sposób na zadbanie o ważną bliską relację, choć w zasadzie sesją dedykowaną dla takich przypadków jest sesja terapii par.

Oto przykłady tematów mediacji:

Rozwód – chcemy łatwej i szybkiej rozprawy w sądzie, dlatego przed rozwodem podpiszemy ugodę dotyczącą opieki nad wspólnym dzieckiem lub dziećmi.
Wspólnicy szukają zgody w kierowaniu sprawami swojej firmy.
Konflikt wewnętrzny, np.: „nie wiem, czy założyć firmę”, „nie wiem, czy chcę rozwodu, trudno mi zdecydować o wyprowadzce, żona prosi, żebym się wyprowadził, boję się, że zranię dzieci” lub „nie wiem, czy chcę rozwodu, a może jeszcze zaczniemy się z mężem dogadywać, czasem bywa tak dobrze, a czasem tak źle” (zapraszam na sesje indywidualne).
Z rodzeństwem – aby ustalić sprawy spadkowe.
Rodzic i dorosłe dziecko chcą ustalić zasady mieszkania razem lub sprawy majątkowe.
Współlokatorzy chcą ustalić zasady mieszkania razem, płacenia czynszu, wspólnego psa.
Sąsiedzi, którzy mają konflikt o płot, o gołębie, o hałas, inne…
Osoby, które przestały się odzywać do siebie dawno temu chcą odnowić kontakt, jednak boją się spotkania w cztery oczy, potrzebują bezpieczeństwa i kogoś trzeciego, kto zadba o formę rozmowy tak, aby była bezpieczna dla uczestniczek, uczestników.
Młody człowiek zniszczył ogrodzenie działki. Starsza pani, posiadaczka tej działki, chciałaby porozmawiać z nim w obecności mediatorki zamiast kierować sprawę na Policję. Oboje zgadzają się na tę formę rozmowy i chcą znaleźć rozwiązanie.

Powyższa lista nie wyczerpuje wszystkich możliwości.

Można mediować w każdym temacie, w którym zależy nam na rozwiązaniu biorącym pod uwagę wszystkich zainteresowanych. Nie można jedynie za sprawą ugody postanowić o sprawie, o której decyduje Sąd: np. o rozwiązaniu małżeństwa lub o ograniczeniu praw rodzicielskich.

Terapia par jest dla osób bliskich chcących zadbać o swoją relację w życiu prywatnym.
Przykładowe tematy terapii par:

Dwie kobiety, które się głęboko przyjaźniły chcą zrozumieć, co się dzieje, naprawić relację między sobą i znów zacząć się spotykać i wspierać.
Para chce podjąć decyzję, czy adoptować dziecko, i mają odmienne zdanie na ten temat lub co najmniej jedna z osób nie wie, co zdecydować i się waha.
Dwie bliskie osoby, które się kłócą i nie potrafią wskazać jednego, konkretnego problemu.
Spór pary na tle religijnym często zakłóca mir domowy lub przeszkadza w spotkaniach rodzinnych.
Odkąd pojawiło się pierwsze lub drugie dziecko, para utraciła czuły kontakt ze sobą i żyje „obok siebie” rozmawiając tylko o sprawach organizacyjnych. Chcą odzyskać magnetyzm, bliskość i czułość.

Para to nie musi być małżeństwo. Z sesji TSR mogą korzystać także pary: konkubinaty, rodzic z dorosłym dzieckiem, rodzeństwo, przyjaciele i tak dalej.

Jeśli nadal nie jest jasne, czy wybrać mediację czy terapię par, wybierzcie mediacje. Tak czy inaczej będę odpowiednio reagowała na to, co pojawia się na sesji.

W jakich sprawach prowadzi się mediacje a w jakich terapię par?

ZOBACZ TAKŻE: