Oto kilka ćwiczeń NVC, które możesz praktykować w domu:
POCZĄTKUJĄCY
Słuchanie 1: W różnych sytuacjach, kiedy to jest możliwe przestawiaj się na słuchanie. Nie zawsze musisz w rozmowie odpowiadać od razu i mówić o sobie. Spróbuj pozostać w tym, o czym opowiada rozmówca i więcej słuchać niż mówić.
NIEPOCZĄTKUJĄCY
Słuchanie 2: Powtórz ćwiczenie ze słuchania, i w trakcie obserwuj, co czujesz oraz jakie myśli przychodzą Ci do głowy.
Obserwacja bez oceniania: Wybierz konkretną sytuację, która wywołuje w tobie emocje lub jest dla ciebie trudna. Skoncentruj się na obserwowaniu tej sytuacji bez dokonywania ocen. Opisz obiektywnie, co się wydarzyło, unikając oceniania czy interpretacji. Co zobaczyłoby oko kamery. Na przykład, zamiast powiedzieć „On/ona jest zawsze nieodpowiedzialny/a”, skoncentruj się na obiektywnym opisie, np. „Wczoraj wieczorem zauważyłem/am otwarte drzwi”, „Dziś o 7 rano sprawdziłam czat i nie miałam żadnych nowych wiadomości”.
Wyrażanie uczuć: Poczuj i wyraź swoje uczucia w związku z daną sytuacją. Jeśli brakuje słów skorzystaj z listy uczuć NVC, aby zidentyfikować, jak się czujesz. Na przykład, powiedz „Czuję się zmartwiony/a, gdy nie otrzymuję od razu odpowiedzi na moje wiadomości”.
ŚREDNIOZAAWANSOWANI
Identyfikacja potrzeb: Przeanalizuj, jakie potrzeby są związane z twoimi uczuciami. Jeśli chcesz mieć pewność, że nie mylisz ich ze strategiami, korzystaj z listy potrzeb NVC i zastanów się, które są u Ciebie żywe w danej sytuacji. Na przykład, jeśli czujesz się zmartwiony/a, być może potrzebujesz pewności, zrozumienia lub komunikacji. A może potrzebujesz łatwości, a może spójności, możliwości jest bez liku.
Wyrażanie prośby: Sformułuj prośbę wobec siebie lub innej osoby, która odnosi się do twoich potrzeb. Upewnij się, że prośba jest konkretna, wykonalna, dotyczy jednorazowej akcji i pozytywnie sformułowana. Dobrze jest powiedzieć o swojej potrzebie. Na przykład, powiedz „Czy moglibyśmy jutro o 12:00 zjeść razem lunch w barku na dole i porozmawiać wtedy o przyszłym weekendzie? (…bo potrzebuję przewidywalności)”.
ZAAWANSOWANI
Dwójka empatyczna: Spośród osób zainteresowanych nauką NVC wybierz partnerkę partnera do praktyki słuchania empatycznego i poproś tę osobę o regularne spotkania. Mogą być to video-spotkania. Dwójka empatyczna może odbywać się na przykład raz w tygodniu, raz jedna osoba słucha, a raz druga. Lub w każdym tygodniu pół godziny jest dla jednej osoby, pół dla drugiej. W każdym przypadku należy pilnować czasu i terminów.
Kiedy jesteś strona słuchającą, pozwól rozmówczyni, rozmówcy opowiedzieć o swoim doświadczeniu, które wybierze. Najlepiej zdarzenie, które było niedawno i pozostawiło rysę emocjonalną o małym natężeniu. Np. „spieszyłam się i nie weszłam do środka”. Albo „na spacerze z psem spotkaliśmy psa podbiegacza i przeżyłam stres”, itp. Osoba opowiadająca ma prawo mówić językiem żyrafy lub szakala, jak chce, a Ty próbuj słyszeć w jego / jej opowieści o uczuciach i potrzebach. Skoncentruj się na pełnym obecności i empatycznym słuchaniu, starając się zrozumieć jego uczucia i potrzeby nie dokładając własnej interpretacji. Zadawaj pytania, które pomogą pogłębić jego perspektywę i doświadczenia, nie zadawaj pytań z plotkarskiej ciekawości, najlepiej parafrazuj w neutralny sposób, pytaj, czy dobrze rozumiesz. Używajcie list potrzeb i uczuć, kiedy zabraknie słów.
POZIOM MISTRZOWSKI
Rozwiązywanie konfliktów: Jeśli masz jakiś nierozwiązany konflikt o niskim natężeniu, zaproponuj drugiej osobie spotkanie oparte na zasadach NVC. Skupcie się na wyrażaniu uczuć, identyfikowaniu potrzeb i wspólnym szukaniu rozwiązań, które uwzględniają potrzeby obu stron. Umówcie się w neutralnym miejscu, które nie jest ani Twoje, ani drugiej osoby. Kiedy postąpisz tak parę razy i poczujesz się pewniej, spróbuj zrobić to samo z konfliktem o średnim natężeniu. A potem, kiedy będziesz gotowa, gotowy, możesz także spróbować rozwiązać trudne konflikty, choć w tym przypadku najlepiej jest skorzystać z pomocy mediatorki NVC lub mediatora NVC. W takich sytuacjach nawet mediatorzy NVC korzystają nawzajem ze swoich usług.
Praktyka jest kluczem do rozwijania umiejętności Komunikacji bez Przemocy (NVC). Regularne wykorzystywanie tych ćwiczeń pomoże ci coraz bardziej integrować NVC w swoje codzienne życie i relacje z innymi. Bądź cierpliwy/a i otwarty/a na eksperymentowanie z tymi technikami. Z czasem zauważysz pozytywne zmiany w sposobie, w jaki się komunikujesz i budujesz relacje.
ZOBACZ TAKŻE:
- Celebryci na terapii par
- Co to jest DDA?
- Co to jest DDD?
- Czy osoba wierząca w Boga może korzystać z terapii par?
- Czy terapia par pomaga?
- Czy z terapii par może skorzystać osoba w poliamorii? Czy może przyjść z więcej niż jedną, jednym partnerem?
- Dlaczego terapia trwa 50 minut?
- Jak wybrać terapeutę, psychoterapeutę? Jaki nurt terapii wybrać?
- Jak wybrać terapeutkę lub terapeutę dla pary jednopłciowej
- Jak wygląda terapia małżeńska? Co mówić na terapii małżeńskiej?
- Kiedy terapia nie ma sensu?
- Kiedy terapia par nie ma sensu?
- Kiedy terapia rodzinna będzie dobrym rozwiązaniem?
- Kim jest mediator?
- Kłótnie przy dziecku
- Krótkoterminowa terapia par – na czym polega?
- Na czym polega terapia małżeńska?
- O parach jednopłciowych
- Sesje empatyczne
- Słowniczek
- Systemic Consensing czyli Uzgodnienia Systemowe
- Terapia NVC
- Terapia par po zdradzie
- Terapia par TSR i NVC w Warszawie
- Terapia par: jak się przygotować?
- W jakich sprawach prowadzi się mediacje a w jakich terapię par?